Para par
Lubię, gdy autor podaje jedno rozwiązanie zadania (w domyśle jako jedyne), a czytelnik znajduje drugie. Lubię zarówno jako czytelnik, bo to przejaw swego rodzaju wyższości czytelnika nad autorem, jak również jako autor, ponieważ traktuję to jako niespodziankę – przyjemną przez sam fakt zaskoczenia.
Poniżej dwa przykłady takich niespodzianek z najnowszego „Omnibusa zimowego”.
1. Błędną równość należy uczynić poprawną, usuwając (zaczerniając lub przekreślając) dwie kratki, czyli kasując odpowiednie dwa znaki (znak może być cyfrą lub znakiem działania – jak w przykładzie).
Ponieważ nie ma i nie wolno dostawiać nawiasów, należy pamiętać o właściwej kolejności wykonywania działań.
2. W duże kratki należy wpisać liczby od 1 do 9. Między każdą parą sąsiednich liczb powinien znaleźć się ich iloczyn – po jednej cyfrze w wąskich kratkach.
Kluczem do rozwiązania są ujawnione cztery cyfry iloczynów.
Przypominam: zadań jest para, a rozwiązań każdego także para.
Komentarze
W zadaniu pierwszym widzę co najmniej dwa rozwiązania:
38:2-14+3=11-3 (usunięto x2)
38:2-14=11-3×2 (usunięto +3)
Czy jest więcej rozwiązań? Nie sprawdzałem 😉
Zadanie drugie:
4 3 2
9 5 6
7 8 1
oraz
5 2 3
7 8 4
9 6 1
W 1. zadaniu można zamazać +3 (i wtedy mamy 5=5) lub x2 (i wtedy mamy 8=8).
A w drugim zadaniu 2. wiersz może wyglądać tak:
4 – [12] – 3 – [6] – 2
lub tak:
5 – [10] – 2 – [6] – 3
Miałam na myśli 2. zadanie, a wiersz pierwszy.
1. 38:2-14+3=11-3×2
38:2-14+3=11-3
38:3-14=11-3×2
2. W pierwszej linii 432, w drugiej 956, w trzeciej 781, albo
w pierwszej 523, w drugiej 784, w trzeciej 961.
Rozwiązanie pierwszego zadania
38:2-14=11-3×2
38:2-14+3=11-3
drugie jest w Omnibusie
Dwa rozwiązania drugiego
432 523
956 784
781 961
Aby było tylko jedno rozwiązanie, należy np. zamienić najniższą 3 na 4.
523
684
971
Znalezione na szybko:
38 / 2 – 14 = 11 – 3 * 2 (=5)
38 / 2 – 14 + 3 = 11 – 3 (=8)
Czy to już koniec rozwiązań tego zadania?
Rzuciłem okiem na zadanie numer 1 i po chwili znalazłem „ręcznie” :
z lewej strony równania usuwamy „+3” i zostaje:
38:2-14=11-3*2
Wysyłam od razu (bez znalezienia drugiego rozwiązania), bo pomyślałem, że to jest to rozwiązanie, które zaskoczyło autora – jest tak nieskomplikowane, że aż się go nie bierze pod uwagę (?).
Zadanie 1. – drugie rozwiązanie:
z prawej strony równania usuwamy „*2” i zostaje:
38:2-14+3=11-3
Bo para te tłoki wciąż tłoczy i tłoczy,
I koła turkocą, i puka, i stuka to:
Tak to to:
38/2-14 = 11-3*2
Tak to to:
38/2-14+3 = 11-3
Tak to to:
523
784
961
Tak to to:
432
956
781
A jak interpretować przypadek gdy skasujemy po lewej stronie 2 a po prawej 3 i mamy sąsiadujące ze sobą znaki działań:
38:-14+3=11-*2
albo kasujemy po prawej ostatnią 2 i mamy puste miejsce. I to puste miejsce ma być zerem czy ignorujemy to ostatnie mnożenie ?
Takie operacje interpretujemy jako żarty.
mp
A jak usuniemy po lewej stronie minus to najpierw sklejamy 2 i 14 a następnie dzielimy 38 przez 214 (arytmetyka nic nie mówi w którym miejscu hierarchii działań jest skreślenio-sklejenie względem pozostałych działań 😉 ) czy 14 doklejamy do 19=38:2 ?
Najpierw skreśl i sklej, potem działaj – tak mówi pierwsza zasada arytmetyki łamigłówkowej 🙂
mp