Déja vu

12 września 2011
Marek Penszko

Gdy poznaję jakąś łamigłówkę prezentowaną jako nowość, niemal zawsze mam swego rodzaju déja vu, czyli wydaje mi się, że już coś bardzo podobnego lub nawet identycznego gdzieś widziałem – chodzi oczywiście o typ zadania, a nie o konkretny przykład. Zaczynam wówczas szperać w archiwum lub pytać kolegów z „branży”, by trafić na pierwowzór.
Podobnie było w przypadku goszczącego w poprzednim wpisie Str8ts. Znajoma wydała mi się kluczowa zasada – „liczby utworzone są z kolejnych cyfr” – stanowiąca podstawę wnioskowania, bo dzięki niej liczba możliwych liczb zostaje ograniczona. Na przykład, w przypadku ujawnienia miejsca i wartości jednej cyfry w liczbie n-cyfrowej „podejrzanych” liczb będzie co najwyżej n!, a najmniej (n – 1)!, gdy ujawniona zostanie jedynka lub największa możliwa liczba.
Ta sprytna zasada pojawiała się w japońskich zadaniach w połowie lat 90. Oto jedno z nich –  podobne do Str8ts, ale ze znacznie krótszą i prostszą instrukcją obsługi.

W puste pola należy wpisać takie liczby, aby wszystkie, które znajdą się w tym samym wierszu i w tej samej kolumnie:
– były różne,
– były kolejnymi, czyli tworzyły po ustawieniu od największej do najmniejszej fragment ciągu liczb naturalnych.
W rozwiązaniu wystarczy podać, w ilu miejscach diagramu liczby znajdujące się w polach sąsiadujących w rzędzie lub kolumnie różnią się o jeden.

Komentarze z prawidłowymi rozwiązaniami uwalniane są wieczorem w przeddzień kolejnego wpisu. Wpisy pojawiają się co 3-4 dni.