Droga numerowa

Instrukcje obsługi łamigłówek są z natury „dyktatorskie” – jest w nich o tym, co należy i czego nie wolno, a kto chce rozwiązywać, ten musi być posłuszny. Niektóre zakazy powtarzają się, a typowy dla wielu zadań, polegających na dzieleniu pokratkowanego diagramu na części, zabrania wydzielania kwadratu 2×2 kratki. Łamigłówką, w której ten zakaz ma specyficzną cyfrową formę jest nanro – dziełko wymyślone w roku 2000 w Japonii (nazwa jest skrótem wyrażenia „numerowa droga”). Przypomniałem sobie o nim, przeglądając zadania z tegorocznych 29 Łamigłówkowych Mistrzostwa Świata, które miały miejsce pod koniec października w Krakowie (Polacy wypadli blado, ale organizacja była na medal). Nanro pojawiło się w programie imprezy dwukrotnie, ale w Łamiblogu żadne z tej pary nie zagości, bo na publikacje zadań z Mistrzostw jest szlaban. Sięgnąłem więc do archiwum i wybrałem jeden z pierwszych niezbyt wyszukanych okazów, jakie rozwiązywali przed 22 laty Japończycy. Być może bardziej zakręcony będzie za tydzień.
Zasady zabawy są nieco zawiłe.
Do niektórych lub wszystkich pól każdej działki, na które podzielony jest diagram, należy wpisać liczby. Wszystkie liczby w danej działce powinny być jednakowe i powinno ich być tyle, jaka jest wartość każdej (jedna jedynka, dwie dwójki… itd). W sąsiednich polach (stykających się bokiem) nie mogą znaleźć się takie same liczby, jeśli pola te należą do różnych działek. Pola z liczbami muszą tworzyć jeden spójny wielokąt, nie zawierający kwadratu 2×2. Na początku kilka liczb jest ujawnionych.
Z lewej – mini przykład, z prawej – zadanie.

Jako rozwiązanie można podać sumę liczb na przekątnych.

Komentarze z prawidłowym rozwiązaniem ujawniane są wieczorem w przeddzień kolejnego wpisu (z błędnym zwykle od razu). Wpisy pojawiają się co 7 dni.