Tyle Polsk
Polska jest jedna. Słuszność tego powtarzanego przy różnych okazjach stwierdzenia, które przyjęła też jako swoją nazwę jedna z mniejszych partii, nie budzi wątpliwości. Wystarczy spojrzeć na mapę. Czy to znaczy, że rzeczownik „Polska” nie ma liczby mnogiej?
Można podać wiele przykładów potwierdzających istnienie w czasie lub przestrzeni różnych Polsk. Najczęściej pojawiają się Polska A i Polska B. Z kolei Paweł Jasienica jest autorem esejów o dwóch Polskach: Polska Piastów i Polska Jagiellonów (skojarzeń z liczbą mnogą by nie było po wstawieniu między wyrazy tytułów przyimka za). Wreszcie nietrudno byłoby wskazać artykuły, w których explicite występuje wyraz „Polski” jako rzeczownik w mianowniku liczby mnogiej – zwykle w kontekście dotyczącym podziału społeczeństwa. Zaskakuje też odmiana „Polsk” w Wikisłowniku.
Zgodnie z regułą nazwy własne, a więc także geograficzne, nie mają liczby mnogiej (chyba że występują tylko w liczbie mnogiej, jak Węgry, Niemcy lub Chiny). Czy zatem wyraz „Polski” w określeniu „dwie Polski” jest błędem? Trudno o jednoznaczną odpowiedź. Najlepiej byłoby ująć to tak: liczba mnoga w szczególnych przypadkach, związanych z charakterem tekstu, jest dopuszczalna, ale niewskazana.
Dopuszczalne jest zatem stwierdzenie, że w poniższym zadaniu są cztery POLSKI, a jeśli uwzględnić rozwiązanie, to z liter, które pojawią się w wierszach i kolumnach, będzie można utworzyć jeszcze 16 POLSK.
Wytrawnych główkołamaczy nie muszę informować, że zadanie jest literamą, a niewytrawnym przypomnę instrukcję obsługi.
W niektóre puste kratki należy wpisać litery P, O, L, S, K, A tak, aby w każdym rzędzie (wierszu i kolumnie) występowało sześć różnych liter. Pól w rzędach jest osiem, zatem w każdym rzędzie dwa pola pozostaną puste (oznaczone krzyżykami). Kluczem do rozwiązania są tworzące cztery POLSKI litery-podpowiedzi przy brzegach. Każda jest taka sama, jak najbliższa litera w rzędzie, na przedłużeniu którego znajduje się podpowiedź. Brak podpowiedzi oznacza, że nie jest ona konieczna do rozwiązania. Na dobry początek 6 liter i 4 krzyżyki są już na swoich miejscach.
Przykład
W przykładzie diagram i liczba liter są mniejsze.
Jako rozwiązanie wystarczy podać ciąg znaków – liter i krzyżyków – na żółtawej przekątnej.
Komentarze z prawidłowym rozwiązaniem ujawniane są wieczorem w przeddzień kolejnego wpisu (z błędnym zwykle od razu). Wpisy pojawiają się co 7 dni.
Komentarze
A czemu zaskoczyła Pana forma Polsk? Siedzi wszak w systemie mocno: troska – trosk, łaska – łask, klęska – klęsk…
Zasakuje nie forma „Polsk”, tylko obecność słowa „Polska” i jego odmiany w liczbie mnogiej. Zresztą jest tam też komentarz: „forma potencjalna lub rzadka”, co usprawieliwia zaskoczenie.
m
Na przekątnej, czytanej od góry, wychodzi „PLOxSxKA”.
Do kolejnego słowa „POLSKA” w sumie niedaleko 🙂
SKPOLxxA
xPxLASKO
OASKxxLP
LxKASPOx
xSAxOKPL
KxOxPLAS
ALxPxOSK
POLSKAxx
AKxSxOLP
A, to ja źle zrozumiałam, myślałam, że konkretnie ta jedna forma „Polsk” dziwnie Panu brzmi. A na wątpliwość, czy może istnieć słowo w liczbie mnogiej, skoro desygnat w rzeczywistości jest tylko jeden, odpowiem tak: pewnie, że może – wszak mówimy, że ktoś ma z kimś trzy światy 🙂
Tego nie znałem. Ale znam powieść i film „Wojna światów”.
mp
PLOxSxKA
Przekątna : Legnica – Suwałki
A K X S P O L P
PLOXSXKA
W solidnej ramie obraz trosk: AKxSxOLP.
Od lewej: AK_S_OLP
PLOXSXKA
Przepraszam, ale język służy do nazywania – i tego, co realne, i tego, co tylko pomyślane. Nazywanie „błędnym”, „niedopuszczalnym” używania nazwy tego, co nie istnieje, dałoby się porównać z przewrotem kopernikańskim w języku, tyle że nie rzeczywistym, lecz urojonym przez porucznika Duba ze „Szwejka”. „Bogowie”, „krasnoludki” i „szwejki” w JĘZYKU – są, a „Polsk” być nie ma prawa, bo być realnie nie może???!!!
Jedyne rozwiązanie:
AKXSXOLP
Fajnie dobrana trudność zadania!